Απρίλιος 2018

88 μέρες για να πάω στο Γκέτεμποργκ. Να φανταστώ το ταξίδι, να το σχεδιάσω, να έχω κανονίσει όλες μου τις εκκρεμότητες μέχρι τότε. Να κάνω κάτι όχι μόνο για τη δικιά μου ευχαρίστηση αλλά για ένα σκοπό πλέον, που η αλήθεια είναι ότι αν δεν υπήρχε στη μέση η αγάπη μου για τον αθλητισμό, το ταξίδι και την περιπέτεια, δύσκολα θα τον συναντούσα. Ίσως η αγάπη μας για κάτι μπορεί να γίνει το σημείο επαφής για κάτι πιο σημαντικό και πιο ουσιαστικό.

Την αγάπη μας για τους άλλους. Και πολύ περισσότερο , να γίνει η αφορμή να μετατρέψουμε την ενέργεια που έχουμε μέσα μας στην αγάπη μας για τα παιδιά.

Η αφορμή είναι κάτι που σ’ αρέσει να κάνεις. Στην πορεία βλέπεις ότι αυτή είναι μόνο η αφετηρία σε ένα ταξίδι, όπου συναντάς ανθρώπους με το ίδιο πάθος για ζωή, για εμπειρίες για να δημιουργήσουν και να βοηθήσουν. Άνθρωποι, που δεν διοχετεύουν την ενέργεια και το χρόνο τους μόνο για τον εαυτό τους, αλλά και για τους άλλους.

Το GBI είναι κάτι παραπάνω από ένα αγώνα ή μια πορεία που θα με κάνει να αναμετρηθώ απλά με τον εαυτό μου. Θεωρώ πως είναι ένας σταθμός στο μεγάλο ταξίδι που κάνω. Σε αυτό το σταθμό έρχομαι αντιμέτωπος με την ευθύνη μου απέναντι σε εκείνους που δε μπόρεσαν να έχουν αυτά που μου δόθηκε η δυνατότητα να αποκτήσω.

Έτσι θα έχω την ευκαιρία να γίνω λίγο καλύτερος.