Η πρώτη ημέρα στο Παρίσι μας βρήκε να συναρμολογούμε τα ποδήλατά μας στα ομολογουμένως πολύ μικρά δωμάτια των ξενοδοχείων με λιακάδα και θερμοκρασία περίπου στους 22 βαθμούς. Συνθήκες ιδανικές για ποδηλασία. Η ποδήλατο-πορεία μέσα στους δρόμους του Παρισιού ξεκίνησε εκείνη την ημέρα ακριβώς στις 14:00 όπως μας είχε προϊδεάσει το πρόγραμμα των Γερμανών. Οι περίφημοί δρόμοι De Port Royal, Garibaldi & Saint Germain boulevard αποδείχτηκαν δύσκολα περάσματα μέσα στη κίνηση του Παρισιού αλλά μπροστά στη θέα του πύργου του ´Άιφελ όλοι σταμάτησαν για μια φωτογραφία και να απολαύσουν του Παριζιάνους που ξαπλωμένοι απολάμβαναν την ηλιόλουστη ημέρα.

Γρήγορα φύγαμε από το κέντρο της πόλης κατευθυνόμενοι ανατολικά προς το Jablines ένα τεράστιο πάρκο κοντά στην πόλη Meaux 70χλμ ανατολικά του Παρισιού. Η διοργάνωση είχε εγκατασταθεί μέσα στο πάρκο και εκεί διαπιστώσαμε το μέγεθος της προσπάθειας και τι σημαίνει GBI. Μεγάλες σκηνές είχαν στηθεί σε ένα τεράστιο χώρο για να φιλοξενήσουν ποδήλατα και αθλητές. Φαγητό, σκηνές με στρώματα, συνεργείο για ποδήλατα, φυσιοθεραπευτής, ιατρείο και το χαμόγελο των Γερμανών διοργανωτών ήταν εκεί κάθε φορά που ζητούσαμε κάτι. Όλα στην εντέλεια και σε στρατηγικά σημεία τοποθετημένα, ενώ τα φορτηγά ( 18 φορτηγά ακολούθησαν την διαδρομή μας καθόλη τη διάρκεια της διοργάνωσης!) φόρτωναν και ξεφόρτωναν συνεχώς υλικά τροφοδοσίας και βαλίτσες.

Η επόμενη ημέρα ξεκίνησε με ήλιο και κατεύθυνση ΒΑ προς Reims την περίφημη περιοχή της Καμπανίας των γαλλικών αμπελώνων και παραγωγής σαμπάνιας.

Απέραντες εκτάσεις από αμπελώνες απλώνονταν κατά μήκος της διαδρομής και στις πλαγιές έβλεπες αμπελουργούς να βοηθούν τα μικρά βλαστάρια να πάρουν σχήμα και κατεύθυνση πάνω στο σύρμα, όπως μας εξήγησαν οι ίδιοι. Σημαντική λεπτομέρεια, στην άκρη κάθε σειράς αμπελιού είχε φυτευτεί μια τριανταφυλλιά (!) προκειμένου από την ‘ευαισθησία’ της τριανταφυλλιάς σε ασθένειες να ενημερωθεί έγκαιρα ο αμπελουργός και να προστατεύσει το αμπέλι.

Μάταια ψάχναμε κάπου να σταματήσουμε για ξεκούραση λόγω των αλλεπάλληλων Chateau και της μεγάλης απόστασης από το ένα χωριό στο άλλο. H διαδρομή ακολουθούσε το δρόμο της σαμπάνιας (Route touristique du Champagne όπως λένε οι Γάλλοι) κάτι αντίστοιχο με το δικό μας Δρόμο του Κρασιού στην Αρχαία Νεμέα. Τελικά, βρήκαμε καταφύγιο στο σημείο ανεφοδιασμού της διοργάνωσης στο Nogent- I Artaud 60χλμ. μακριά.

Φτάσαμε στη Reims και η διοργάνωση είχε ήδη μεταφέρει όλα τα πράγματα μας από την Meaux και με τις διαδικασίες των Γερμανών να δουλεύουν σε πλήρη ανάπτυξη για να είναι τα πάντα έτοιμα με την έλευση των αθλητών στο χώρο συγκέντρωσης. Μια ατυχία ενός μέλους της ομάδας μας 13 χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό (σπασμένο λάστιχο) δεν έδειξε να ανησυχεί τους Malteser (εθελοντές διασώστες & παροχή α’ βοηθειών ) οι οποίοι μόλις πήραν τις συντεταγμένες της θέσης του, βρέθηκαν στο σημείο σε μερικά λεπτά με μια μηχανή και αυτοκίνητο για μεταφορά του ποδηλάτου και επιδιόρθωση στο κινητό συνεργείο της διοργάνωσης.

Εκείνη την ημέρα κάναμε μια μικρή έκπληξη στη Σέβη, την μοναδική γυναίκα της ελληνικής αποστολής, τραγουδώντας το happy birthday με τους ξένους να ρωτάνε ξανά & ξανά ποιο είναι το όνομα της για να καταλάβουν πως πρέπει να το προφέρουν!.

Επόμενος προορισμός Verdun. Η διαδρομή γεμάτη από μνημεία πεσόντων, ημερομηνίες από μάχες και ονόματα. Το γεμάτο υψίπεδα πεδίο και το στρατηγικό σημείο της περιοχής σου δίνουν μια ιδέα γιατί η κατάκτησή του ή μη μπορούσε να διαμορφώσει την εξέλιξη του πολέμου (για σχεδόν έναν ολόκληρο χρόνο Γάλλοι & Γερμανοί πάλευαν για την κατάκτηση του Verdun σε μια από τις μεγαλύτερες μάχες του α’ παγκοσμίου πολέμου με σχεδόν 1 εκατομμύριο απώλειες).

Ποδηλατικά ήμασταν καλά και η ομάδα είχε αρχίσει να “δένει” ακόμη περισσότερο τόσο σε επίπεδο απόδοσης όσο και σε συντονισμό μεταξύ μας προκειμένου να αντέχουμε την καθημερινή ποδηλατική πορεία (είχαμε ήδη διανύσει 320 χλμ.), τη διαδικασία μεταφοράς των προσωπικών μας αντικειμένων και διατροφή, σημεία σημαντικά για τέτοιου είδους εξορμήσεις. Μην ξεχνάμε ότι τα χιλιόμετρα κάθε ημέρα ήταν πολλά και οποιοδήποτε απόκλιση από το πρόγραμμα, εις βάρος της ξεκούρασης, μπορούσε να οδηγήσει σε τραυματισμούς και καθυστερήσεις.

Το ξημέρωμα της επόμενης ημέρας έφερε βροχή. Όλοι ξέραμε ότι η διαδρομή προς το Mersch θα ήταν δύσκολη ενώ ποδήλατα και ανθρώπινες αντοχές θα δοκιμάζονταν. Τα 113 χιλιόμετρα αποδείχτηκαν όχι μόνο δύσκολα αλλά και ατελείωτα. Κάναμε το πέρασμα από Γαλλία – Λουξεμβούργο υπό συνεχή βροχή με τη θερμοκρασία να πέφτει στους 13 βαθμούς & ακόμη περισσότερο ενώ η υγρασία να αγγίζει το 100% – όταν περνούσαμε από τα αχανή δάση που χρησιμοποιούσε ο γαλλικός στρατός για ασκήσεις – ενώ ο εξοπλισμός σε αδιάβροχα, καλύμματα παπουτσιών και γάντια αποδείχτηκε καταλυτικός παράγοντας προστασίας.

Η πιο δύσκολη, ποδηλατικά, ημέρα ήταν η 5^η. 139 χιλιόμετρα απόσταση και 2000 μέτρα συνολική ανάβαση από το Mersch στο Malmedy με κατεύθυνση μόνο βόρεια. Εκείνη την ημέρα περάσαμε από το Λουξεμβούργο, για λίγο στην Γερμανία και μετά Βέλγιο. Η κίνηση μας έπρεπε να είναι συνεχής με λίγα διαλείμματα προκειμένου να βγουν τα χιλιόμετρα και προπάντων το υψόμετρο. Μια μικρή στάση για ζεστό (!) καφέ μας έδωσε κουράγιο και την ευκαιρία να στεγνώσουμε λίγο.

Η προσέγγιση στο Malmedy μας αποζημίωσε τόσο από το τοπίο όσο και από τις κατηφόρες που χαρήκαμε με το παραπάνω στα τελευταία χιλιόμετρα ενώ η Βελγική αρχιτεκτονική κέρδισε στα σημεία το Λουξεμβούργο . Είχαμε την τύχη να ποδηλατίσουμε στην πίστα δοκίμων της φόρμουλα 1 και να θαυμάζουμε τις εγκαταστάσεις και την ποιότητα του οδοστρώματος στη περίφημη πόλη του Spa.

Ίσως η διοργάνωση θέλησε να μας ξεκουράσει και έτσι η διαδρομή από το Malmedy στο Bergheim την επόμενη, είχε μεν πολλά χιλιόμετρα αλλά “ευτυχώς” λίγα υψομετρικά (750m).  Η δυσκολία συνεννόησης που είχε φύγει μετά την Γαλλία ξαναήρθε με την είσοδο μας στο Βέλγιο. Λίγο το μεσογειακό ταμπεραμέντο λίγο η περιέργεια των Βέλγων που έβλεπαν ποδηλάτες να ξεφυτρώνουν από τη μέση του πουθενά και να ζητάνε νερό και καφέ, καταφέραμε τελικά να έχουμε τα απαιτούμενα διαλείμματα. Το Bergheim ήταν μια ήσυχη πόλη με ωραία ρυμοτομία και πολλούς κήπους επιμελώς συντηρημένους και διαμορφωμένους.

Το ταξίδι έφτανε στο τέλος του, η επόμενη ημέρα ήταν η τελευταία. Διαδρομή από το Bergheim στο Neuss. Όλοι κατευθύνθηκαν σε ένα συγκεκριμένο σημείο πριν τον τελικό προορισμό όπου από εκεί έγινε η μαζική ποδήλατο-πορεία των 354 αθλητών μέσα από διάφορα χωριά της Γερμανίας με κατάληξη το Neuss (λίγο έξω από το Dusseldorf) όπου σε ένα μεγάλο πάρκο που είχε μέχρι και εσωτερική πίστα χειμερινού σκι (!) έγινε η τελετή λήξης.

Τελικός απολογισμός για το 2013: 191.000 € συνολικά χρήματα που συγκεντρώθηκαν και θα διατεθούν για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Αξίζει να τονίσουμε ότι το Global Biking Initiative ως πρωτοβουλία, με τη φετινή χρονιά, ξεπέρασε το 1 εκατομμύριο ευρώ σε φιλανθρωπίες από την πρώτη ποδηλατοδρομία το 2008.

Για τους λάτρεις των στατιστικών η διοργάνωση με νούμερα:

• 18 φορτηγά και mini vans
• Μεταφέρθηκαν 6 τόνοι αποσκευών σε όλες τις πόλεις
• Χρησιμοποιήθηκαν 300 στρώματα
• 1.500 γεύματα
• 2.800 ψωμάκια
• 1.000 λίτρα μπύρα (!)
• Αυτοκίνητα / μηχανές διένυσαν 24.000 χλμ.
• 48 εθελοντές
• 354 συμμετέχοντες
• 22 χώρες συμμετείχαν
• Οι ποδηλάτες όλοι μαζί διέσχισαν 288.000 χλμ δηλ. 7 φορές το γύρο της Γης

Όσον αφορά την ελληνική ομάδα: 2 σπασμένα λάστιχα και 8 σαμπρέλες, 2 πτώσεις με μικρές εκδορές. Πολύ χαμόγελο και χαρά – παρά την κούραση – που συμμετείχαμε κι εμείς σε αυτή την προσπάθεια υποστηρίζοντας τα Παιδικά Χωριά SOS, που τα είχαμε πάντα μαζί μας σε όλη τη διαδρομή με τα φυλαχτά που μας έφτιαξαν τα ίδια τα παιδία και μας παρέδωσαν την ημέρα της αναχώρησής μας. Και του χρόνου. _

GBI 2014 : 15 – 21 /06 Βουδαπέστη – Μόναχο.

Η ελληνική ομάδα του Global Biking Initiative