Ημέρα τρίτη και όχι φαρμακερή…ακόμα 150χλμ σήμερα παρέα με τον Νίκο και το πρώτο μισό θύμιζε έντονα το αρκετά βαρετό landscape της Γερμανίας με τις ατέλειωτες ευθείες και τους αγρούς.

Όλα τα χωριά της ανατολικής Γαλλίας να είναι σχεδόν ερημωμένα και ο αγώνας για ανεύρεση νερού άρχιζε να μας αγχώνει για δεύτερη συνεχή ημέρα μέχρι που τη λύση αυτή τη φορά την βρήκαμε απρόσμενα από μία ευγενέστατη Γαλλίδα.

Το δεύτερο μισό της διαδρομής προσέφερε παιχνίδια ποδηλατικά με συνεχείς λόφους και πολλά πάνω/κάτω…κάτι που έκανε την αίσθηση πιο απαιτητική και ανταγωνιστική.

Δυσάρεστο και λυπηρό γεγονός τα πολλά συμμαχικά νεκροταφεία και μνημεία σε όλο το μήκος της ευρύτερης περιοχής, που άφηναν πικρή γεύση για τα εκατομμύρια των αδικοχαμένων ψυχών…

Η σημερινή διαδρομή έδινε έντονα αυτή την αίσθηση…

Αύριο 160km…μάλλον υπό βροχή.

Καλό βράδυ…