Η πτήση της Aegean – του χορηγού μας, ευχαριστούμε και πάλι! – μας έφερε απόγευμα Παρασκευής στη Βουδαπέστη. Η μεταφορά 11 ποδηλατών με τις αποσκευές τους (1 σακ βουαγιάζ και μια ποδηλατική βαλίτσα ο καθένας) αποδείχτηκε, όπως αναμενόταν, δύσκολος γρίφος για τους ταξιτζήδες της Βουδαπέστης… Με το ζόρι κατάφερναν, ακόμα και τα μεγάλα πολυμορφικά ταξί, να χωρέσουν δεύτερο ποδήλατο, μαζί με δύο επιβάτες!΄Είχαν όμως – πρέπει να ομολογήσουμε! – καλή θέληση να μας εξυπηρετήσουν! Τελικά καταφέραμε να φτάσουμε όλοι στο ξενοδοχείο μας, χρησιμοποιώντας, άλλοι κάποια ταξί, και άλλοι το μετρό της πόλης.

Η ώρα ήταν κατάλληλη για μια πρώτη γνωριμία με την πόλη. Περπατώντας κατά μήκος του (εντυπωσιακού σε πλάτος) Δούναβη, από τη μεριά της Πέστης, είδαμε κόσμο (νεαρόκοσμο και όχι μόνο) να περπατάει, να κάνει βόλτες με ποδήλατα, να κάθεται σε παγκάκια και να αγναντεύει, να παίζει μουσική με φίλους, να πίνει καμιά μπύρα, ακόμα και να χορεύει ταγκό! Είναι κάτι που προσέξαμε και εκτιμήσαμε στις πρώτες ώρες μας στην πόλη: ελεύθεροι χώροι, διαθέσιμοι στους κατοίκους, και με τους κατοίκους να εκμεταλλεύονται αυτούς τους χώρους στο έπακρο!

Μουσικές που ξεχύνονται στο δρόμο από μικρά μπαράκια ή από αίθουσες κλασσικής μουσικής, ζευγάρια καθισμένα σε παγκάκια να αγναντεύουν το Δούναβη, κόσμος που ΖΕΙ και ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ την πόλη του! Κάτι έχουμε κάνει λάθος στην Αθήνα…

Περπατήσαμε κατά μήκος του Δούναβη, φωτογραφίσαμε μερικές από τις γέφυρές του, χαζέψαμε λίγη από τη νυχτερινή ζωή της πόλης, δοκιμάσαμε σνίτσελ και πάπια στο ήρεμο εστιατόριο, καθισμένοι σε τραπεζάκια απλωμένα σε πλακόστρωτο και επιστρέψαμε κουρασμένοι στο ξενοδοχείο μας…

Το πρωινό του Σαββάτου μας βρήκε με τη Βουδαπέστη ζεστή και ηλιόλουστη, να μας καλεί για ένα τουριστικό κύκλο… Κάποιοι διάλεξαν το ποδήλατο ως μέσο μετακίνησης. Με τον Τάσο, το Μάνο και τον Αντώνη, προτιμήσαμε το ξεσκέπαστο τουριστικό λεωφορείο, με το οποίο μέσα σε 2 ώρες αποκτήσαμε μια πολύ καλή εικόνα, της ιστορίας, της παράδοσης και της ομορφιάς τόσο της Βούδας όσο και της Πέστης! Η μαγνητοφωνημένη ξενάγηση, η ευκαιρία για πολλές φωτογραφίες και ο συνδυασμός της χρήσης φωτογραφικής μηχανής, κινητού τηλεφώνου (σούπερ η 3G κάλυψη του μεγάλου μας σπόνσορα, της Vodafone, σε όλη την πόλη), μας έκανε να αισθανθούμε για λίγες ώρες, σχεδόν σαν Ιάπωνες τουρίστες!

Η σοφή επιλογή ενός μέτρια τουριστικού εστιατορίου για το μεσημεριανό φαγητό, με την εξαιρετική όπως αποδείχτηκε κουζίνα, μας έκανε να καμαρώσουμε και να απομακρυνθούμε λίγο από το πρότυπο του Ιάπωνα τουρίστα! Άλλωστε από αύριο, κάθε άλλο παρά τυπικοί τουρίστες θα είμαστε! Θα γνωρίσουμε την πραγματική Ουγγαρία, ποδηλατώντας στην επαρχία της, περνώντας από παρα-Δουνάβια χωριά, αναμιγνυόμενοι με την καθημερινότητα των κατοίκων της!

Ένα από τα δυνατά στοιχεία της εμπειρίας που ονομάζεται GBI!