Το φιλανθρωπικό κομμάτι το έχουμε “κυνηγήσει” πολύ φέτος, με εξαιρετικά – για τα δεδομένα της εποχής – αποτελέσματα: 10,500 € για τα Χωρια SOS είναι ο,τι καλύτερο μπορέσαμε να κάνουμε φέτος, κυνηγώντας γνωστούς, φίλους και συναδέλφους!
Σήμερα είχαμε αποφασίσει να “κυνηγήσουμε” και το χρόνο τερματισμού, δημιουργώντας μια μικρή, ευέλικτη και γρήγορη ομάδα που θα απολάμβανε τα 107 χλμ της διαδρομής σε ρυθμούς “τέμπο”. Ο καιρός ιδανικός (δεύτερη μέρα στη σειρά που γλιτώσαμε τη βροχή) με όση συννεφιά χρειαζόταν. Η  διαδρομή επίπεδη με  ατελείωτες ευθείες, αλλά καθόλου βαρετες, αφού περνάγανε  μεσα από πυκνό δάσος. Οι ευθείες διανθίζονταν από περάσματα μέσα από γραφικά, πάντα περιποιημένα και καθαρά χωριά, γεφυρακια, κλπ.

Και – για να μην ξεχνιώμαστε – η αναχώρηση είχε πέρασμα μέσα από το ομορφο Αμβούργο, και χρήση ενός από τα τούνελ που διασχίζουν το ποτάμι, κατεβαίνοντας με ασανσέρ πολλά μέτρα κάτω! Μια απο τις πολλές μηχανικές υπερ-κατασκευες που είδαμε και μας εντυπωσίασαν. Η συγκεκριμένη ήταν ΜΟΝΟ για ποδήλατα αν δεν το καταλάβατε!

Με στόχο το κυνήγι του χρόνου λοιπόν, αφού βγήκαμε από την κίνηση του Αμβούργου, αφήσαμε Τάσο, Αντώνη και Χαρούλα να συνεχίσουν με το ρυθμό τους και με τον Κώστα και το Γιάννη φτιάξαμε ένα υποδειγματικό ποδηλατικό γκρουπακι που “μίλαγε” με τα μάτια και με μ.ω.τ 30+ χλμ/ώρα σε μεγάλα κομμάτια, “κατάπιε” την απόσταση φτάνοντας ΠΡΩΤΟ τόσο στο ενδιάμεσο σημείο τροφοδοσίας όσο και στον τερματισμό! Και μη φανταστειτε οτι αυτό έγινε χωρις στάσεις! Στάση σε πάρκινγκ για σάντουιτς, στάση στο σημείο ανεφοδιασμού της διοργανωσης για φωτό και μπανάνες και – το κυριότερο – στάση σε σούπερ χωριό με κυριλε μπαρ-εστιατόριο και με το καλύτερο, μακράν, απφελ-στρουντελ με παγωτό 😉

Φτάσαμε στο Verden φρέσκο και ευδιαθετοι, έτοιμοι για τη συνέχεια! Τώρα, έχει μπύρες (στη Γερμανία είμαστε) και λουκάνικα!

Καλή μας συνέχεια!