Το κίνητρο που με ώθησε να ασχοληθώ με την ποδηλασία ήταν η ανάγκη για βελτίωση της φυσικής μου κατάστασης. Ωστόσο πολύ σύντομα ανακάλυψα την ψυχική ηρεμία που προσφέρει μια βόλτα με το ποδήλατο στην φύση. Όμως με τον καιρό συνειδητοποίησα ότι η ποδηλασία είναι κάτι παραπάνω, θα έλεγα τρόπος ζωής.

Συμμετέχοντας στο freeday είχα την ευκαιρία να αποκτήσω πολλούς ‘ποδηλατικούς’ φίλους. Ταυτόχρονα έγινα μέλος σε τοπικές ποδηλατικές ομάδες, μέσα από τις οποίες συμμετείχα σε δράσεις και εκδηλώσεις όπως το ποδήλατο και το παιδί. Πέρυσι λοιπόν απέκτησα την πρώτη μου κούρσα κι άρχισα να καταπίνω εκατοντάδες χιλιόμετρα.

Συμμετοχές σε brevet ήταν το πρώτο μου βήμα και τώρα πιστεύω ότι είμαι έτοιμος για το επόμενο.

Το gbi λοιπόν.

Σίγουρα έχω σκεφτεί τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσω, όπως καιρικές συνθήκες και κούραση. Ωστόσο, ενθουσιάζομαι μόνο με την σκέψη ότι μαζί με αξιόλογους ανθρώπους θα γνωρίσουμε μέρη από διαφορετική οπτική γωνία, ενώ ταυτόχρονα θα προσφέρουμε βοήθεια στα παιδιά.

Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με ένα παιδικό βλέμμα πλημμυρισμένο με ενθουσιασμό, θαυμασμό κι ευγνωμοσύνη.